بررسی امکان همکاری استراتژیک میان ایران و روسیه

"بررسی امکان همکاری استراتژیک میان ایران و روسیه"

بررسی ماهیت روابط ایران و روسیه و اینکه این روابط تا چه میزان امکان ارتقا به سطح راهبردی را دارد، موضوع بخش دوم کتاب (مجموعه مقالات): «چشم‌انداز روابط ایران و روسیه» به قلم آقای علیرضا نوری است.
  
چکیده
ماهیت روابط ایران و روسیه و اینکه این روابط تا چه میزان امکان ارتقاء به سطح راهبردی دارد، پرسشی است که این نوشتار در پی پاسخ به آن خواهد بود. فرض آن نیز این است که هرچند در برخی زمینه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی میان طرفین اشتراکات «نظری» وجود دارد، اما برخی ترجیحات و اختلافات «عینی» در همین عرصه‌ها از یک سو و رویکرد رئالیستی مسکو به شراکت خارجی که مبتنی بر «خودیاروی» و ائتلافات موقت و محدود است از سوی دیگر، موانعی برای «راهبردی» شدن این روابط هستند. نظر به تفسیر مفهوم «راهبردی» در زمینه‌های سخت، این نوشتار با تمرکز بر روندهای امنیتی و ژئوپولیتیکی خاورمیانه در فضای پس از اقدام نظامی روسیه در سوریه به بررسی این موضوع خواهد پرداخت و با تأکید بر ضرورت عینی‌گرایی به محدودیت‌های روابط با مسکو، رویکرد چندبرداری و ایجاد موازنه میان روسیه و غرب را راه‌کار موثرتری برای تأمین منافع ملی در عرصه خارجی می‌داند. در عین حال، بر این تصریح است که مسکو با ظرفیت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی خاص خود می‌تواند شریک تاکتیکی موثری برای تأمین برخی منافع مشخص تهران باشد.

نویسنده: علیرضا نوری
منبع: کتاب (مجموعه مقالات): «چشم‌انداز روابط ایران و روسیه» / ناشر: مؤسسه مطالعات ابرار معاصر تهران / اسفند 1394 / تدوین حسین عسگریان

لینک راهنمای خرید کتاب: اینجا